Link
Letters blijven steken in je keel. Er ontstaat een spiegelschrift. Welke beelden draag je mee? Iemand kruist indringend je pad, laat een onuitwisbare indruk na. Als alles in het verschiet ligt, het braakland niet op te meten valt, dan verwaait de kleur en verstrijkt de tijd. Elk toeval wordt hier kompas. De richting is betwistbaar, de aarde wordt weer plat.
Ludo Bleys zet zijn stormhoed af en kijkt hoe de gedachten vliegeren. Met zachte zuidenwind schetst hij vertes die te diep zijn, een kasteel op de groei, ranzige erven met dolle ganzen. Geworteld in een filosofische bodem verwelkomt Bleys de absurde chaos. Het levert heerlijk beeldrijke poëzie op.
Knipsel
surrealisme
dit is een nacht als vele nachten,
mijn uilen reizen rond.
ben ik voorgoed te laat?
al mijn treinen vastberaden
denderen in hetzelfde spoor.
bochten fluiten naar de vrouwen,
eindbestemming is de maan.
ik zet mijn stormhoed af,
kijk hoe mijn gedachten vliegeren.
Over de auteur
Ludo Bleys (Duffel, 1951) is master in de rechten en de wijsbegeerte. Hij woont in Mechelen, gedichten van hem werden gepubliceerd in de bloemlezing Het Gezeefde Gedicht en in Poëziekrant. Zijn ervaringen als medewerker in de palliatieve thuiszorg en als voogd van niet-begeleide minderjarige vluchtelingen zijn sterk aanwezig in zijn debuutbundel Link.
Recensies
Er zijn nog geen reviews.