Anders gezongen
Pijnlijk precies en complex, tegelijk actief en passief, maniakaal en onbegrepen: de hedendaagse Mexicaanse poëzie verwart en verslindt met haar scherpzinnige blik. De twintigste eeuw bracht een generatie Mexicaanse dichters voort, die worstelend dansen met het monsterlijke in de mens, zonder zich in te laten lijven bij de heersende stromingen uit de hedendaagse literatuur. De origineelsten onder hen zochten naar een evenwicht tussen traditie en vernieuwing, al hielden ze dan ook met een alerte – kritische – afstandelijkheid de blik gericht op hun eigen tijd.
Deze stekelige bloemlezing werd vertaald door Stefaan van den Bremt (1941) die als dichter debuteerde in 1968 (bekroond met de prijs voor het beste literaire debuut). Met deze vertaling is hij niet aan zijn proefstuk toe, voor zijn vertaalwerk ontving hij de Koopalbeurs voor letterkunde 1988. In Mexico werd hij gelauwerd met de Internationale Poëzieprijs Zacatecas 2007.
Knipsel
Jouw tong is mijn brood,
natte adder die op mijn rug valt
als een straal hard water.
Stop ze tussen mijn tanden
en proef waarom ik bitter ben.
Over de auteur
Samensteller Víctor Manuel Mendiola (Mexico-stad, 1954), publiceerde naast essays en diverse bloemlezingen een tiental poëziebundels; de meest recente is Tu mano, mi boca (Aldus, 2005). In 2005 won hij met Tan Oro y Ogro de Premio Latino de Literatura, toegekend door het Instituut van Latijns-Amerikaanse schrijvers in New York.
Recensies
Er zijn nog geen reviews.