16,00

Mascara

Auteur: Peter W.J. Brouwer

Mascara is de tweede dichtbundel van Peter WJ Brouwer. In deze gedichten draait alles om relaties: mensen balanceren op het smalle pad tussen vriendschap en liefde, eenheid en eenzaamheid, aantrekken en afstoten, deelbaarheid en ondeelbaarheid. Mascara is de paradox waarbij het niet benoemde wordt verhuld, en wat verhuld is wordt benadrukt. In deze gedichten heerst geen licht of donker, maar iets daar tussen in dat wringt: een verlangen dat zich in de stiltes tussen de momenten manifesteert.
De gedichten in deze bundel zijn op een breekbare manier afstandelijk en tonen een verscheurdheid die tegelijk sereen is. Het is die tegenstelling die Brouwers werk eigen maakt.

Knipsel

Ik breng je
confetti in de nacht
lichtinjecties achter je ogen
bloesems om te bederven
een belofte om te breken
kinderen om ons te verlaten
ik breng je
de onvindbare kant van de maan

Over de auteur

Peter WJ Brouwer (1965) is schrijver, vertaler en performer. Hij studeerde Duitse Taal- en Letterkunde in Utrecht. Sinds 2003 publiceert Brouwer poëzie in bloemlezingen en tijdschriften en treedt hij bij diverse gelegenheden op. Landdieren was zijn landelijke debuutbundel (2011). Eerdere gedichten van Brouwer werden o.a. genomineerd voor de Turing Nationale Gedichtenwedstrijd en Bibliotheek Nijmegen Literatuurprijs. Poëzie van Peter WJ Brouwer, waaronder een aantal gedichten uit deze bundel, verscheen eerder in tijdschriften als Het Liegend Konijn, Poëziekrant, Extaze en Meander.

Recensies

  1. :

    Fraaie beeldspraak in een poëziebundel, waarin de gedichten zeker genoeg diepte en gelaagdheid bezitten om te blijven boeien en verwachtingen voor een volgende bundel te wekken.
    Ivan Sacharov in Meander

    Je bent zelden zeker van wat je leest. Maar dat houdt de aandacht scherp. De aangehouden moeite wordt beloond want elke lezing brengt nieuw begrip.
    Pascal Cornet in De Poëziekrant

    Brouwer is een weloverwogen dichter die hard werkt om wat hij wil zeggen onder woorden te brengen (…) Op zijn sterkst is hij als hij genadeloos de relatie tussen twee mensen fileert.
    Bouke Vlierhuis in Hanta

    Er spreekt een groot verlangen uit naar oorspronkelijkheid, tijdloosheid en gewichtloosheid (…) Als dichter verdient Brouwer het een hoge vlucht te nemen.
    Peter van Vlerken in Eindhovens Dagblad

    Zijn taal is verstild, vertraag, uiterst precies, ze flirt met het zwijgen. En ze heeft iets dreigends. De bundel schildert relaties die obsessioneel beleefd worden, de protagonisten zijn ‘stoute kinderen’ die blind de wereld maar vooral elkaar aftasten. (…) De bundel staat bol van paradoxen, zo blijf je in het ongewisse (of word je telkens op het verkeerde been gezet): nemen de geliefden afscheid van elkaar of staan ze juist aan het prille begin van hun relatie; is er sprake van bezweringen of overheerst afstand? (…) 
    Ook vormelijk zijn de tegenstellingen alomtegenwoordig, de gedichten zijn zowel glashelder als diffuus compact; altijd zijn ze gelaagd en laten ze de lezer achter met evenveel vragen als antwoorden. (…) Fascinerende poëzie dus, zwanger van suggestie, een prachtige bundel. De lezer wordt opgesloten in een wat claustrofobisch poppenhuis van relaties, het gaat er een beetje onderkoeld, smetteloos en klinisch aan toe, dit wordt ook nog een geïllustreerd door het prachtige kaftontwerp van Bastiaan Kuijt.
    Herman Rohaert in Ambrozijn

     

  2. :

    In dit geval is het overduidelijk hoe Brouwer met een enkel woord zoveel mogelijk associaties probeert wakker te roepen. Hij is daar een meester in. Elke keer wanneer je denkt dat je alle betekenislagen van een gedicht hebt afgepeld, blijkt er een andere onder te liggen. In veel gevallen rest er enkel het gevoel dat je binnensluipt, dat je nog niet tot op de bodem bent. Juist dat gevoel, het onvermogen om te verwoorden wat er werkelijk aan de hand is, lijkt me het belangrijkste element van de poëzie van Peter Brouwer. Een gevoel van onmacht dat hem onverlet door laat zoeken naar het minimum van antwoorden waarmee hij de kern zou kunnen raken. Tegen beter weten in. En met een buitengewone muzikaliteit die de sfeer bepaalt van elk gedicht.

    Levity Peters, Meander

SKU: 13 Categorie: Tags: ,