Publicatiedatum

30/11/2017

ISBN

978-94-92339-49-2

 16,50

Kijk: verschaving

Auteur: Bart Vonck

Poëzie is het laboratorium van de taal waarin de dichter nieuwe verbindingen tussen de woorden probeert te smeden. Vreemde woorden komen thuis of trekken weg, ook hier is migratie en ontvangst de onaantastbare voorwaarde om te (over-)leven. De dichter ondergaat wat in de taal gebeurt, maar niet als een willoos individu. Hij moet op ontvangst open staan, hij moet het vreemde toetsen aan het eigene dat al niet meer bestaat. Alles is (in) verandering, niets is bij voorbaat in kaart gebracht. Verstarring is het grootste gevaar, de gemakkelijkste oplossing. De lezer kan zich lenig maken aan de lectuur van een gedicht. Lenig worden ook de woorden als ze bijna als natuur op de taal verworven, verworden zijn.

Knipsel

Uitkijkend 

Zoals hij mij de wereld zag, keek ik zijn ogen uit

verblind door schitter die nog niet bestond – een

blik kan in het kijken zich vergissen, maar niet in jou,

want waar je was ben ik je uit het oog verloren.

Over de auteur

Bart Vonck (Brugge, 1957) is dichter, literair vertaler (vooral van poëzie) en criticus. Hij vertaalde o.m. F.G. Lorca, P. Neruda, F. Jacqmin, G. Vaes, A. Gamoneda, Ch. Maillard, J.A. Valente, J.L. Ortiz, R. Domeneck en bloemlezingen uit de hedendaagse Spaanse en Braziliaanse poëzie. Zijn bundel Wanvuur (Uitgeverij P, 2008) werd in het Frans vertaald als Malfeu (2012) en zijn voorlaatste boek Teloor, zalig (Uitgeverij P, 2014) zal als En perte, délicieusement in het voorjaar van 2018 bij Uitgeverij Le Cormier verschijnen.

Recensies

  1. (geverifieerde eigenaar):

    Deze poëzie is complex: de gedichten zijn tot het compacte verdicht en tegelijkertijd strekt Vonck alles uit, strekt hij er van alles in uit zodat een gelaagde, veelhoekige tekst ontstaat die op een open manier te interpreteren valt. Of liever op een open manier ‘te verkennen’ valt. In de bundel wordt dit proces kort, bondig en precies als volgt omschreven: ‘krapte die het woord verbreedt’. 

    Vonck dringt ons geen interpretatie op. Zijn poëzie vat vuur en de lezer vangt de gensters op. 

    Alain Delmotte, Poëziekrant