14,00

Het vlas komt in de blommen

Auteur: Bernard De Coen Lucienne Stassaert

Met Het vlas komt in de blomme toont Lucienne Stassaert eens te meer haar poëtisch talent door over één specifiek thema zeer geslaagde verzen te brengen.

Niet alleen roept de dichteres in prachtige beelden de vlaswereld van destijds op, maar ze legt ook de link met het heden en is niet mals voor de toekomst.

Twee cycli sterke poëzie die ons terugbrengen naar een authentieke wereld én ons doen nadenken over de toekomst…

Dochter RÉGINE GANZEVOORT maakte sfeervolle foto’s van vlastaferelen bij de gedichten.

Vertalers BERNARD DE COEN en JOHN IRONS zorgden voor de Franse, resp. Engelse versie van de vlasgedichten.

Le lin commence à fleurir,
bleu ciel dans le froid matinal.
Le mois de mai aborde la lumière,
hélant quiconque sarcla les mauvaises herbes.

Jadis, point ce jour ni demain,
des sarcleuses fouillaient le champ
un panier à la main pour désherber,
sans cesse arrachant, broyant les mauvaises graines
comme si elles pinçaient des puces
parmi les chardons.

5064a

The flax comes into flower,
sky-blue in the morning cold.
May lights the land,
beckoning all who did the weeding.

Earlier, not today or tomorrow,
weeding women crept across the field
a basket to hand for tares.
Just picking away, flattening weeds
as if squeezing fleas dead
among the thistles.

5064b

Knipsel

Het vlas komt in de blomme,
hemelsblauw in de ochtendkou.
De Mei zet het licht aan land,
wenkt al wie onkruid heeft gewied.

Vroeger, niet vandaag of morgen,
kropen er wiedsters over het veld
een mand bij de hand voor kwaad kruid.
En maar plukken, onkruid pletten
als knepen zij vlooien dood
tussen de distels.

Over de auteur

LUCIENNE STASSAERT (Antwerpen, 1936) debuteerde in 1964 met poëtisch proza. Ze schreef verschillende dichtbundels, enkele romans, toneelstukken en hoorspelen. Ze ontving tal van prijzen waaronder: de Arkprijs van het Vrije Woord, de Poëzieprijs De Vlaamse Gids en de Poëzieprijs van de provincie Antwerpen. Bij Uitgeverij P publiceerde Stassaert Tussen water en wind (1998), Afscheidsliedjes (2002), Als later dan nog bestaat (2003), haar vertaling van een selectie uit de Collected Poems van Sylvia Plath (2000), een geslaagde hertaling van Hadewijch in 2002, en haar verzamelbundel In aanraking in de Parnassusreeks van P (2004).

Recensies

  1. :

    Over de poëzie van Lucienne Stassaert:

    ‘Verfijnd en authentiek literair genot.’ (Standaard der Letteren)