Fluisterlicht

Auteur: Marleen de Crée

De stilte van een leeg huis tekent de afwezigheid van zij die ooit aanwezig waren scherp af. Van de deurstijlen, keldertrappen en schemerige muren van een huis in Bree waar ooit leven was, trekt De Crée nerveus en beklemmend de draden van herinneringen los. De nacht vlecht zich door de verzen, als een droom die meer waar is dan waken.

Hier spreekt het diep menselijke gevoel dat zelfs het meest ondraaglijke gemis beter is dan vergeten. Dat gemis is oneindig en in blijvende wording. Toch moet het niet altijd onontwarbaar blijven, in de derde cyclus sijpelt er licht door de kieren. Ze vraagt niet hoeveel, maar hoe het hart zijn slagen telt. Want aan hoeveel komt onherroepelijk een eind, het hart dat droomt en zingt daarentegen draagt een oneindigheid. Samen zwerven in een winters vergezicht, op het einde wordt alles milder, hoewel ook wilder. ‘We kwamen,’ dicht ze, ‘we zochten hier / een sleutel en vonden / duizend deuren zonder slot.’ In de warme plooien van het verleden wacht een nieuwe dag. Dit is dichten op de rand van het hart. Een monumentale bundel.

Knipsel

met een blik als een ijsmes snijdt
de tijd. in het toeval van een gedachte
is alles droom, een glimlach als
een maansikkel verlicht de nacht.
ogen wentelen zich op de trap
van het bekende. een deur
klikt in het slot. hier waren wij
met velen. hier waren wij alleen.
…/…
stilte weegt zorgvuldig ons gewicht.
hier en daar struikelt ons gelach.
hier was een vader en daar was
er geen. warmte op een zomerdag.
slapen in het gras. een zacht geruis
van stemmen. dit was ons huis.

Over de auteur

MARLEEN DE CRÉE  werd talrijke malen onderscheiden, o.a. met de Provinciale Prijs van Antwerpen voor Poëzie, de Maurice Gilliams- en de August Bernaertprijs en de Prijs van de Vlaamse Poëziedagen. Zij publiceerde een 20-tal dichtbundels en gedichten werden opgenomen in tijdschriften en verzamelbundels in Vlaanderen en Nederland.