Juan Gelman

De Argentijnse dichter Juan Gelman (1930) is een van de grootste dichters in het gehele Spaanse taalgebied. Als dichter wil hij veeleer de traditie vernieuwen dan ze ontkennen, hij put zowel uit de volkse  (de tango) als uit de gevestigde cultuur (de literaire canon). Gelman schaarde zich bij de communistische partij en aan het eind van de jaren ’60 werd hij woordvoerder van de links-peronistische guerillagroep Montoneros.Vanaf 1976 begon een ballingschap (in vele landen), die hem uiteindelijk tot Mexico zou voeren. Een periode van tragische gebeurtenissen laat zich ook in zijn poëzie horen.

 

In 1956 verscheen Gelmans debuut Violín y otras cuestiones (‘Viool en andere kwesties’). Volgen o.a. Comentarios (1978-79) en Citas (‘Plaatsen’) (1979), Bajo la lluvia ajena (notas al pie de una derrota) (‘Onder vreemde regen (voetnoten bij een nederlaag)’) (1980) en Hacia el Sur (‘Naar het Zuiden’) (1981-82).

 

In 1997 werd Gelman in Argentinië bekroond met de Premio Nacional de Literatura, in 2000 ontving hij in Mexico de Juan Rulfo-prijs. Nog later kreeg hij in Cuba de naar José Lezama Lima en in Mexico de naar Ramón López Velarde genoemde prijs. In 2005 mocht hij in Argentinië de poëzieprijs van de stad Buenos Aires (voor zijn bundel País que fue será) in ontvangst nemen.

In 2007 won Juan Gelman de Cervantesprijs, de hoogste literaire onderscheiding in de Spaanstalige wereld.

Verschenen boeken